Sędziego Sądu Najwyższego w st. sp.
W latach 1967-1971 oddelegowany był do Ministerstwa Sprawiedliwości do Gabinetu Ministra,
jako specjalista problematyki wykonywania
orzeczeń. Pracując w ministerstwie jako jedyny przeciwstawił się podjęciu
uchwały potępiającej wystąpienia studentów w marcu 1968 r.
Wówczas był to akt dużej odwagi cywilnej.
Z dniem 23 maja 1987 r. został powołany na stanowisko sędziego
do Sądu Najwyższego, gdzie objął funkcję Przewodniczącego
Wydziału Cywilnego.
Uznawany był jako wybitny znawca egzekucji sądowej
i problematyki wykonywania orzeczeń.
Autor licznych glos i publikacji, współautor komentarzy do ustawy
o najmie lokali mieszkaniowych i dodatków mieszkalnych,
a także do Kodeksu Postępowania Cywilnego.
Był bezkompromisowy, zachowując pełną niezależność
w poszukiwaniu sprawiedliwości.
Wychował wiele pokoleń młodych prawników.
Jednak przede wszystkim był dobrym, prawym człowiekiem,
pełnym zrozumienia i empatii dla ludzi.
Za swoje zasługi odznaczony został
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W naszych myślach i sercach pozostanie na zawsze
Żona Iwona, Córka Agnieszka, Wnuczka Maria Alicja, Zięć Jarosław
