Z głębokim żalem zawiadamiany, że 7 sierpnia 2021 roku zmarł
Prof. dr hab.
Włodzimierz Zawadzki
Profesor Instytutu Fizyki Polskiej Akademii Nauk z 60 letnim stażem.
Przez wiele kadencji członek Rady Naukowej naszego Instytutu.
Światowa kariera naukowa prof. dr. hab. W. Zawadzkiego związana jest z fizyką
półprzewodników. Jego prace wniosły ważny wkład do dorobku rozpoznawalnej
na całym świecie warszawskiej szkoły fizyki półprzewodników,
szczególnie w dziedzinie półprzewodników wąskoprzerwowych.
Do dziś, za podstawowe uznawane są prace Profesora dotyczące mechanizmów
rozpraszania nośników ładunku i zjawisk transportu elektronowego w półprzewodnikach,
układach z dwuwymiarowym gazem elektronowym i heterostrukturach
półprzewodnikowych w polu magnetycznym i elektrycznym.
Przez całą swoją karierę naukową Profesor nawiązywał do swojego bardzo ważnego
odkrycia, jakim było wskazanie znaczenia analogii kwantowych pomiędzy
relatywistyczną teorią względności a strukturą pasmową półprzewodników z wąską
lub wręcz zerową przerwą energetyczną.
Profesor Zawadzki jest autorem ponad 150 prac naukowych,
cytowanych ponad 3.000 razy.
Pozostawał aktywny naukowo do końca swojej pracy:
w roku 2020 był autorem i współautorem 5 publikacji,
a w roku 2021 ukazała się już kolejna Jego praca.
Niezmiennie aktywnie współpracował z zespołami doświadczalnymi
z IF PAN, Austrii, Niemiec i Francji.
Wybitne osiągnięcia naukowe Profesora zostały uhonorowane poprzez
przyznanie mu prestiżowych nagród naukowych:
Nagrody PAN im. Marii Skłodowskiej-Curie w roku 1977
i Medalu Mariana Smoluchowskiego (PTF) w roku 1997.
W roku 2013 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Profesor Zawadzki lubił współpracować z młodymi naukowcami
i umiał przekazywać im swoją wiedzę, szczególnie w formie jasnych
referatów seminaryjnych i wykładów.
Łatwo było nawiązać z Nim współpracę w celu stworzenia dobrego
opisu teoretycznego badanych półprzewodników.
Chociaż w życiu Profesora fizyka półprzewodników zawsze była najważniejsza,
to miał On także bardzo szerokie zainteresowania humanistyczne i artystyczne:
był aktywnym publicystą (Polityka, Academia), a także poetą i prozaikiem.
Dawał także wyraz swoim poglądom społecznym, np. w roku 1980 podpisał apel
64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu
ze strajkującymi robotnikami.
To bogate, wielowątkowe życie twórcze, śmiałość w prowadzeniu polemiki
(także z pozornie odległymi działami fizyki) oraz umiejętność współpracy
z eksperymentatorami na całym świecie zawsze wyróżniały Profesora
i były źródłem Jego znaczących sukcesów międzynarodowych.
Pracownicy, Rada Naukowa i Dyrekcja Instytutu Fizyki PAN
