Pamięci Tomasza Moronia
Tomasz Moroń zmarł 8 września 2002 roku. Żył 81 lat.
Z perspektywy lat można lepiej dostrzec te elementy życia każdego człowieka,
które można by nazwać jego własnym specyficznym
wkładem w prace ogółu, wśród którego żył.
Myślę, że konkretnym, trwałym wkładem Tomasza Moronia
w wysiłek i prace współczesnych Mu ludzi w naszym kraju
był Jego udział w budowaniu relacji gospodarczych pomiędzy
Polską a Indiami i Egiptem. Udział ten polegał na negocjowaniu
i wprowadzaniu, pionierskich wówczas, a mówimy o latach
60. XX wieku, transakcji wprowadzających polską myśl
techniczną i polskie urządzenia przemysłowe i obiekty do tych krajów,
na dużą skalę, która była jednorazowym zjawiskiem trwającym
niemal ćwierć wieku i jest mało prawdopodobnym, aby to
powtórzyło się kiedykolwiek.
Tomasz Moroń wiele lat swego życia pracował też
w Algierii, Francji i Pakistanie.
Jednak myślę, że to właśnie do relacji z Egiptem i Indiami
wniósł swój, rzec można, twórczy komponent formułowania
dużych porozumień handlowych.
Oczywiście swą pracę wykonywał jako pracownik państwowego
polskiego handlu zagranicznego. Takie były czasy. W czasach tych,
lata 60. i 70. XX wieku, polska myśl techniczna branż przemysłu ciężkiego
była w Egipcie, Indiach i innych krajach Azji i Afryki
synonimem awangardy technicznej, nowoczesności i innowacyjności.
Jest to w tamtych krajach do dziś pamiętane.
W tych sukcesach miał swój udział Tomasz Moroń.
Pochodził z "regionu Moroniów", a więc z okolic Miedźnej i Frydka
koło Pszczyny. Jego ojciec, a mój dziadek Augustyn był
powstańcem śląskim. Ojciec urodził się już i mieszkał w Katowicach.
Znał biegle 6 języków obcych.
Koniec II wojny światowej zastał go jako niewolnika na robotach
rolnych, w tej części Niemiec, którą wyzwolili zachodni alianci.
Studiował na Uniwersytecie w Hamburgu. Ale wrócił jednak do
Katowic. Tu skończył studia, tu pracował i tu umarł.
Ze Śląskiem związał swe wszystkie, bardzo skromnie
i pracowicie przeżyte, lata.
Mama, tzn. żona Tomasza - Natalia z domu Marzyńska,
córka oficera kawalerii ułańskiej żołnierza września 1939,
przeżyła go o dwa lata.
Duże projekty, jak np. relacje między państwami, powstają
i rosną, jeśli są wypełniane prawdziwymi wydarzeniami
i treściami gospodarki, kultury, kontaktami ludzi.
To wypełnianie tworzy wiele osób i instytucji.
Tomasz Moroń poprzez swą pracę zostawił swój udział
w budowaniu takich relacji Polski z Egiptem i Indiami.
W roku 2012 obchodzimy dziesiątą rocznicę Jego śmierci.
Marek Moroń /syn Tomasza Moronia/ z Rodziną
