wybitny i ceniony naukowiec w zakresie elektrochemii i korozji
wyjątkowy Człowiek
o fachowej i szerokiej wiedzy oraz doświadczeniu na polu badawczym,
ale także pogodzie ducha, którą dzieliła się z nami
podczas ponad 47-letniej współpracy z Instytutem
Naukowiec, którego wyniki znalazły praktyczne zastosowanie na świecie.
Autorka, współautorka i prelegentka sympozjów i konferencji oraz
ponad 130 publikacji w międzynarodowych prestiżowych czasopismach.
Stypendystka Fundacji Aleksandra von Humboldta w latach 1974/1975.
Organizatorka i współorganizatorka cyklicznych konferencji
"International Symposium on Electrochemical/ Chemical Reactivity
of New Materials" w 1994, 1996, 2003, 2007, 2010 oraz w 2015 roku.
Inicjatorka wielu współpracy naukowych z różnymi ośrodkami w Kraju
i zagranicą m.in. z Wydziałem Inżynierii Materiałowej Politechniki
Warszawskiej, czy Tohoku University (Japan). W 1972 roku nagrodzona
przez Sekretarza Naukowego PAN za badania nad mechanizmem korozji
i stali nierdzewnych. Współtwórca nowej metody w rozumieniu zjawiska Serface Enhanced Raman Spectroscopy (SERS). Tytuł naukowy profesora nauk chemicznych
uzyskała w 2003 roku. W latach 2003-2011 pełnomocnik dyrektora Instytutu
ds. Środowiskowego Centrum Fizykochemii Materiałów IChF PAN i WIM PW,
profesor w Zakładzie Elektrochemii, Korozji i Fizykochemii Powierzchni, od 2009 roku
kierownik Laboratorium Specjalistycznego Fizykochemii Materiałów.
Straciliśmy Człowieka, który był dla nas wzorem naukowca,
a dla wielu przyjacielem i mentorem. Wychowała i miała nieoceniony
wpływ na wielu młodych naukowców, zwracała szczególną uwagę
na wyjątkowość w relacjach mistrz-uczeń.
Profesor Maria Janik-Czachor podkreślała m.in. w swoich wystąpieniach,
że cierpliwość w oczekiwaniu na efekty pracy w dziedzinie nauk ścisłych, a także
samo nagromadzenie faktów nie stanowi jeszcze nauki.
Właściwym zadaniem nauki jest ustalanie prawidłowości następstwa
i współwystępowania zjawisk. W swojej prelekcji w 2018 roku
podczas konferencji naukowej pt. "TOMIZM KONSEKWENTNY"
wyraziła niepokój, czy aby intensywny rozwój nauki i techniki
nie spowoduje zarazem utraty tradycji, co w dalszej konsekwencji
prowadzi do obumierania życia "tu i teraz".
Odejście prof. dr hab. Marii Zofii Janik-Czachor jest dla nas i świata
