Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy
Prof. dr. hab. n. med.
Bogdana
Kamińskiego
Był lekarzem z powołania, lekarzem i naukowcem wybitnym,
Nauczycielem i wychowawcą,
człowiekiem wszechstronnej wiedzy i wielkiej kultury osobistej.
To był KTOŚ w medycynie.
Wybrał anestezjologię, jakże trudną i wyczerpującą emocjonalnie
specjalizację a jak ważną najlepiej widzimy teraz w czasie
pandemii na ekranach telewizorów.
Profesor kładł podwaliny rozwoju powojennej anestezjologii
i reanimacji. Stworzył Katedrę Anestezjologii Akademii Medycznej
w Warszawie i przez wiele lat nią kierował. Był autorem,
a biegle władając kilkoma językami obcymi, również tłumaczem
podstawowych podręczników anestezjologii i reanimacji.
Przetłumaczył także wiele naukowych książek z różnych
dziedzin medycyny.
Teksty, które wychodziły spod pióra Profesora, charakteryzowały
się wdziękiem stylistycznym połączonym z precyzją
i jasnością wywodu.
Profesor Bogdan Kamiński chętnie współdziałał
z pismami medycznymi oraz poświęconymi farmacji.
I w czasie wieloletniej współpracy redaktorskiej bliżej poznałam
i w pełni doceniłam wiedzę, doświadczenie i uprzejmość
Pana Profesora. Wówczas oboje z mężem zaprzyjaźniliśmy
się z Nim. Ostatnia nasza rozmowa z życzeniami i podziękowaniami,
jak co roku, za wzajemne podarunki miała miejsce
w Wigilię Bożego Narodzenia...
Żegnaj Panie Profesorze. Żegnaj Przyjacielu.
Panu
Adamowi Dzierżycowi
wieloletniemu współtowarzyszowi i czułemu opiekunowi
w trudnym czasie składamy wyrazy głębokiego współczucia
Teodora Grodzka, Wacław Sadkowski
