Anna Luboń
1975-2020
Aniu
Odeszłaś tak nagle, po cichu, za wcześnie ...
Taka byłaś, zawsze trochę tajemnicza, skryta, spokojna
a jednocześnie pełna życia, ogromnej pasji, zawsze szeroko uśmiechnięta.
Każdy kto Cię wspomina mówi, że pięknie potrafiłaś opowiadać o sztuce, książkach, filmach
ale przede wszystkim, że pięknie potrafiłaś słuchać.
I za to Cię wszyscy kochali.
Bo każdy twój rozmówca był dla Ciebie ważny.
I z każdym, dzieliłaś się dobrem, które Cię wypełniało.
To był wielki zaszczyt i przyjemność Cię znać i spędzić wspólnie
naszą szaloną, licealną młodość.
Nie zapomnimy.
Nosimy pamięć o Tobie w naszych sercach i mówimy,
"Do zobaczenia, Anka"
Przyjaciele z Reytana
