Nadaj nekrolog
Imię i nazwisko:

Izabela Walewska

Region:
Warszawa
Data emisji:
21.01.2020

IZABELA WALEWSKA

Non Omnis Moriar.

Minął rok, a łzy wciąż płyną.
Ave Maria w dźwiękach trąbki cichnie w niebiosach.
Był słoneczny, grudniowy dzień bez wiatru, taką pogodę lubiła.
Na pogrzebie byli towarzysze broni II Batalionu Szturmowego "Odwet"
Armii Krajowej i bliscy. Tylu już odeszło.
W godzinie próby ofiarnie walczyła o Niepodległość.
W Powstaniu Warszawskim, żeby dojść do oddziału AK przeszła
kanałami z Czerniakowa na Mokotów i na ulicy Czeczota
25 września 1944 roku odłamkiem granatu została ciężko ranna w głowę.
Cudem przeżyła. Niedługo zachorowała na tyfus, potem jako chemiczka
pracując w Instytucie zatruła się fosgenem i znów cud.
Żyła jakby w cieniu śmierci, ale nie poddawała się.
Wierna swoim ideałom i pierwszej miłości (wcześnie owdowiała),
oddana rodzinie, życzliwa ludziom, kochała życie.
Piękna, mądra i dobra była naszym wsparciem. Wspaniały Przyjaciel,
niezłomny Człowiek, a jednocześnie z poczuciem humoru i dystansem
do rzeczywistości. Zawsze zdsyscyplinowana, gotowa stanąć do apelu.
Alert, śmierć. Bezbronna, ufna, wdzięczna.
Jej chuda ręka w mojej - saturacja, gdzie się podział ten tlen?
Błagam, nie poddawaj się, walcz, kochamy Cię - już nie słyszała.
Patrzyła w okno niewidzącymi oczama. Odeszła cicho i dyskretnie.
Najukochańsza Mama i Babcia Izabela Walewska, humanistka,
artystyczna dusza, mgr. inż. chemii, porucznik WP.
Odznaczona Orderem Odrodzenia Polski, Polonia Restituta,
Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim,
Honorowy Członek Muzeum Powstania Warszawskiego.
Idziemy do Ciebie.

Córka i Wnuk

Szukaj nekrologów i wspomnień

Powiadom znajomego

Inne nekrologi