Za kilka dni minie już pięć lat od śmierci Joasi. Naszej ukochanej Córki,
nieodżałowanej siostry i szwagierki,
najlepszej cioci nie tylko dla Wojtka
i Leny ale też dla dzieci Jej przyjaciółek.
Czas płynie szybko i nieubłaganie, ale to nieprawda, że leczy rany.
Im odleglejszy staje się dzień śmierci Joasi, tym dotkliwsza jawi się pustka, którą pozostawiła po sobie. Postępuje żal i tęsknota za Nią. Za Jej radosnym uśmiechem, głęboką empatią, rozumieniem potrzeb innych.
Mimo, że żyła tak krótko, to osiągnęła wiele w pracy zawodowej
i w działalności w organizacjach pozarządowych, w tym między innymi
w Amnesty International czy też Stowarzyszeniu Interwencji Prawnej. Przez wiele lat Joanna prowadziła działalność mediacyjną.
Jej pasją były mediacje tzw. rówieśnicze, a więc rozwiązywanie
konfliktów między dziećmi. Celem Jej pracy było ograniczenie agresji
w stosunkach szkolnych. Dotyczyło to także sporów na tle etnicznym.
Joanna pozostawiła trwałe ślady w umysłach i sercach przyjaciół
oraz pedagogów kontynuujących jej działalność. Wyrazem tego jest
nadanie Jej imienia konkursowi "Nauczyciel mediator", którego trzecia edycja zakończyła się kilka miesięcy temu. Konkurs ten został
zorganizowany przez Stowarzyszenie Interwencji Prawnej oraz Fundację
"Przyjaciółka", pod patronatem ostatnio Rzecznika Praw Obywatelskich.
Joanna znalazła też uznanie władz państwowych, czego wyrazem było
przyznanie Jej pośmiertnie Srebrnego Krzyża Zasługi RP.
Od czterech lat spotykamy się w rocznicę śmierci Joasi z Jej przyjaciółmi na cmentarzu Powązkowskim (brama VI od ul. Ostroroga). W tym roku spotkamy się przy tej bramie w sobotę, 25 maja o godz. 16.00.
Wszystkich, którzy pamiętają Joannę i pragną Ją wspomnieć - zapraszamy.
