Z wielkim żalem żegnamy
Wandę Wiłkomirską
wielką skrzypaczkę, wspaniałą artystkę,
wybitną osobowość.
Przez 27 lat od 1955 roku była solistką Filharmonii Narodowej,
otoczona szczególną estymą przez Witolda Rowickiego
i Stanisława Wisłockiego. Wystąpiła jako solistka na uroczystym koncercie
otwierającym nowy, odbudowany po wojnie gmach Filharmonii 21 lutego 1955.
Przez wiele lat z Orkiestrą Filharmonii Narodowej przemierzała wszystkie
kontynenty podczas zagranicznych tournee, stając się najwyższego formatu
ambasadorką polskiej kultury na całym świecie.
Grała z najwybitniejszymi dyrygentami i orkiestrami, dając łącznie ponad
3000 koncertów w ponad 50 krajach. Niezrównana interpretatorka dzieł
Karola Szymanowskiego.
Przez lata urzekała nas swoją osobowością, wrażliwością muzyczną
i niezłomnością charakteru, ukrytą w drobnej postaci.
Podziwialiśmy jej niezrównane kreacje artystyczne, ogromną bezpośredniość,
poczucie humoru, życzliwość oraz wewnętrzne ciepło, którym dzieliła się
ze wszystkimi.
Docenialiśmy także jej ogromny wkład w kształtowanie młodych
pokoleń skrzypków.
Trudno nam pogodzić się z myślą, że nie ma Jej już wśród nas.
Dla wszystkich, a szczególnie dla Filharmonii Narodowej pozostanie
na zawsze w pamięci - Wielką Artystką i Wspaniałym Człowiekiem.
Dyrekcja, Zespoły artystyczne i Pracownicy Filharmonii Narodowej
