Wspomnienie o

1 grudnia minęła setna rocznica urodzin prof. Zdzisława Łapińskiego - wybitnego chirurga, byłego Dziekana Wydziału Lekarskiego, wieloletniego Kierownika II Katedry i Kliniki Chirurgicznej Akademii Medycznej w Warszawie.

W tym szczególnym czasie chcielibyśmy tej wyjątkowej Postaci poświęcić chwilę zadumy i ocalić od zapomnienia pamięć o Człowieku, któremu chirurgia polska, nasza uczelnia i my Jego uczniowie, zawdzięczamy bardzo wiele.

Prof. Zdzisław Łapiński urodził się w Siedlcach. Dyplom lekarza uzyskał na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego w 1934 roku. Od 1 grudnia 1935 roku pracował w I Oddziale Chirurgicznym Szpitala im. Dzieciątka Jezus w Warszawie. Jego pasją medyczną była chirurgia ogólna i chirurgia przewodu pokarmowego. Był uczniem profesorów: Bronisława Szerszyńskiego, Aleksandra Ambrożewicza i Tadeusza Butkiewicza. Pracę doktorską pt. "Rdzeń kręgowy, jako przeszczep martwy, zastosowany w ubytkach nerwów obwodowych (badania doświadczalne)" obronił w czerwcu 1939 r. Wybuch Powstania Warszawskiego zastał go w Święcicach pod Warszawą, gdzie zorganizował szpital, w którym leczył chorych i rannych z ogarniętej walkami Warszawy. Tu pracował jako ordynator oddziału chirurgicznego do końca kwietnia 1945 r. W maju 1945 r. rozpoczął pracę w I Klinice Chirurgicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

We wrześniu 1960 r. został kierownikiem II Katedry i Kliniki Chirurgicznej, która mieściła się w szpitalu Przemienienia Pańskiego na Pradze, a od 1975 r. w szpitalu przy ul. Banacha. Profesor Łapiński kierował Kliniką do chwili przejścia na emeryturę, co nastąpiło 30 września 1980 r.

W 1966 r. Profesor został powołany na stanowisko Dziekana Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie na kadencję 1966-1969. Kadencja ta została przerwana przez władze polityczne w 1968 r., kiedy to Dziekan - prof. Zdzisław Łapiński stanął po stronie strajkujących studentów.

Równolegle z działalnością kliniczną rozwijała się kariera naukowa Profesora. Przygotowana przez niego i wydana w 1956 roku monografia "Chirurgia raka okrężnicy (praca kliniczna i doświadczalna)" była podstawą do nadania naukowego tytułu docenta, który przyznano dr. med. Zdzisławowi Łapińskiemu. W 1963 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1972 roku profesorem zwyczajnym.

Działalność naukowa profesora Łapińskiego koncentrowała się wokół chirurgii przewodu pokarmowego. Największą wagę przywiązywał do zapobiegania oraz umiejętności wczesnego leczenia powikłań pooperacyjnych. Był redaktorem i głównym autorem pierwszej w Polsce monografii poświęconej temu zagadnieniu oraz redaktorem i głównym autorem pierwszego podręcznika chirurgii dla studentów, który miał 4 wydania.

Od 1937 r. Profesor należał do Towarzystwa Chirurgów Polskich, działał w jego Zarządzie Głównym oraz był Przewodniczącym Oddziału Warszawskiego. W 1989 r. nadano mu godność członka honorowego TCHP. Od 1937 r. należał również do Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgów. Profesor uhonorowany był wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i tytułem Zasłużonego Nauczyciela.

Profesor Zdzisław Łapiński zmarł w 1995 r. Jego grób znajduje się na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach.

Minęło 14 lat od śmierci i kilkadziesiąt lat od naszych pierwszych spotkań z prof. Zdzisławem Łapińskim. Studenci uwielbiali Jego wykłady - sala wykładowa w Szpitalu Przemienienia była zawsze pełna. Seminaria były ciekawe, klarowne i bardzo przydatne w praktyce lekarskiej, o czym jako Jego uczniowie przekonywaliśmy się już później w codziennej pracy lekarza. Uczył nas szacunku dla chorego i zrozumienia jego cierpień.

Profesor był mistrzem techniki operacyjnej, niezwykłym klinicystą, analizującym objawy i wyciągającym prawidłowe wnioski. Wielokrotnie doświadczaliśmy Jego wsparcia. Pomagał nam w uzyskiwaniu stypendiów doktoranckich, był promotorem naszych prac doktorskich, wspierał nas w zdobywaniu zagranicznych stypendiów. Dzisiaj - po kilkudziesięciu latach - często podejmując trudne decyzje, próbujemy sobie odpowiedzieć na pytanie - co by w tej sytuacji zrobił profesor Łapiński?

Profesor był Autorytetem i Przewodnikiem w trudnym świecie chirurgii dla wielu pokoleń lekarzy, w sposób szczególny dla nas Jego uczniów z II Katedry i Kliniki Chirurgicznej.

5 grudnia 2009 roku o godzinie 14.00 spotkamy się przy mogile naszego Mistrza prof. Zdzisława Łapińskiego, by w 100. rocznicę Jego urodzin oddać mu po raz kolejny hołd.

Tego samego dnia o godzinie 17.30

w kościele św. Karola Boromeusza na Powązkach

zostanie odprawiona żałobna msza święta za spokój Jego Duszy